Οικοδύναμη – Το αρχαιοελληνικό Φένγκ Σούι: Είστε σίγουροι ότι το σύμβολο του δράκου μπορεί να σας φέρει τύχη; Αν είστε Κινέζος ναι, σίγουρα και θα σας φέρει τύχη. Αν είστε Έλληνας όμως, όχι. Στο υποσυνείδητό σας ο δράκος έχει καταγραφεί ως κάτι κακό, τον σκοτώνει ο άγιος Γεώργιος, ή ο Απόλλωνας. Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα για να σας αποδείξουμε ότι το κινέζικο χωροθεσιακό σύστημα Φενγκ Σούι δεν μπορεί να λειτουργήσει, ίσως τόσο αποτελεσματικά, στην Ελλάδα και τους Έλληνες. Για να βρείτε τι πρέπει να κάνετε στο χώρο σας ώστε να καλυτερεύσετε τη ζωή σας υπάρχει το αντίστοιχο ελληνικό σύστημα, η Οικοδύναμη.
Μετά από έρευνα πολλών ετών ο συγγραφέας Σπύρος Μακρής παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το χωροθεσιακό σύστημα των αρχαίων Ελλήνων που ονομάζεται Οικοδύναμη. Ένα σύστημα που βασίζεται πάνω στις αρχές, τη νοοτροπία και την πολιτιστική κληρονομιά των Ελλήνων.
Η Οικοδύναμη, με κέντρο διάδοσης και εφαρμογής το Μαντείο των Δελφών, απλώθηκε σε όλο τον αρχαιοελληνικό κόσμο δημιουργώντας ένα αόρατο γεωμετρικό πλέγμα που είχε σκοπό την υγεία και την ευημερία των Ελλήνων, την ισορροπία με τη Φύση αλλά και με το Ηλιακό μας Σύστημα. Με τις εντολές-χρησμούς που έδινε η Πυθία οι αρχαίοι Έλληνες έχτιζαν τις πόλεις τους σύμφωνα με την ιερή γεωμετρία, την ιερή αρχιτεκτονική και πολεοδομία, γνώσεις που μόλις τα τελευταία χρόνια τώρα άρχισαν να αποκωδικοποιούνται.
Η Οικοδύναμη είναι το σύστημα που εναρμονίζει τον προσωπικό μας χώρο με το εξωτερικό περιβάλλον, την ύλη με το πνεύμα, και μπορεί να προσφέρει υγεία, ισορροπία, ευημερία και να μας συντονίσει με τις αόρατες δυνάμεις της Φύσης. Δοκιμάστε την.
Το Feng Shui είναι η Fractal Energy, τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο. Είναι η όμορφη τέχνη του Τάο που ασχολείται με την Ενέργεια σε ορατή μορφή, των ανθρώπων σε σχέση με την ύλη και χρειάζεται να είναι αρμονική και σε συντονισμό με τη φύση, καθώς οι άνθρωποι (θα έπρεπε να … ) είναι μέρος της φύσης, μέρος του συνόλου, που δυστυχώς δεν είναι. Αυτό δεν ξαφνιάζει μιας και ο άνθρωπος δεν είναι από δω και ο εναρμονισμός με την φύση χρειάζεται κόπο και αγώνα για να επιτευχθεί. Όμως κάποιες φυλές το κατάφεραν κι ήταν συνδεδεμένες με την φύση. Οι Ινδιάνοι, οι Ζουλού και ακόμη μέχρι σήμερα κάποιες (όχι όλες) φυλές στον Αμαζόνιο, με τελευταία απομεινάρια τους Αβοριγίνες.
Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι είναι αυτοί που φτιάχνουν αυτή την πραγματικότητα. Όχι όλοι οι άνθρωποι και όχι στον κόσμο όπως τον βλέπουμε γύρω μας, αλλά σε Πνευματικό επίπεδο Θέλησης και σε ένα Fractal Κβαντικό Κόσμο. Το υλικό που χρησιμοποιούν για να φτιάξουν αυτόν το κόσμο είναι η Ενέργεια. Ένα κόσμο Fractal Ενέργειας. Fractal Energy – Feng Shui
Κανόνες Αυτού του Σύμπαντος: Ζούμε σε ένα κόσμο που τον διέπουν κάποιοι κανόνες και ανήκουν αποκλειστικά σε αυτό το συμπαντικό υλικό fractal πεδίο ζωής. Η έρευνα και η αποκάλυψη των τρόπων, των λειτουργιών και των επιπέδων αυτών των κανόνων είναι που οδηγούν τον άνθρωπο να καταλάβει αληθινά πως δουλεύουν τα πράγματα (εν μέρη) μέσα σε μια από τις απέραντες Fractal Δημιουργίες που ζούμε. Χρειάζεται να τους γνωρίζουμε για να ξέρουμε αν μη τι άλλο και τι να τους κάνουμε.
Ο όρος οικοδύναμη αποτελεί ένα νεολογισμό του συγγραφέα Σπ. Μακρή που προέκυψε από τις λέξεις, που χρησιμοποιεί ο Ισχόμαχος στο έργο Οικονομικός του Ξενοφώντα, «της οικίας την δύναμιν», προκειμένω να εξηγήσει την εσωτερική διαρρύθμιση, τη γενική διάταξη και τον προσανατολισμό του κτιρίου. Οι αρχαίοι έλληνες ονόμαζαν το σπίτι οικία και τα δωμάτια οίκους, ενώ θεωρούσαν ότι η Γη ήταν ένας μεγάλος οίκος. Η φιλοσοφία τους ήταν απλή. Το κάθε κτίριο λειτουργούσε σαν ένα μικρό είδος οικοσυστήματος, σαν «μικρογραφία» του οικοσυστήματος της περιοχής.
Η Οικοδυναμική είναι το χωροθεσιακό σύστημα κτιρίων και πόλεων, το οποίο στοχεύει στο να μας βοηθήσει να επιλέξουμε ένα περιβάλλον που θεωρείται ικανό και πρόσφορο για την σωστή διαβίωση, ανάπτυξη και εξέλιξή μας, μας παρέχει αρμονία και ισορροπία με αυτό. Η Οικοδύναμη έχει ως απώτερο σκοπό να θέσει τον άνθρωπο σε συντονισμό με το άμεσο και έμμεσο περιβάλλον του και σαφώς να μετέχει των παλμικών του κινήσεων. Από αυτό, ο άνθρωπος θα απορροφήσει ό,τι πιο ευγενές, που θα συνδράμει στο να ζήσει τουλάχιστον μία καλή ζωή από κάθε άποψη.
Έτσι, η Οικοδύναμη είναι η «τέχνη του κατοικείν» και του «ευ ζειν» με αρμονία, υπό την αιγίδα της αρχαίοελληνικής σκέψης και φιλοσοφίας. Παρόμοια συστήματα αναπτύχθηκαν σε κάθε ανεπτυγμένο αρχαίο πολιτισμό με στοιχεία που σαφώς ταίριαζαν καλύτερα με την κουλτούρα, τον πολιτισμό, την παιδεία, το κλίμα, την μορφολογία του εδάφους, τα διάφορα μετεωρολογικά φαινόμενα της περιοχής. Ανάμεσα σε αυτούς τους πολιτισμούς ήταν οι Κινέζοι (feng-Sui), οι Αιγύπτιοι, οι Ινδοί (vaastu sastra), οι Μάγιας, οι Ίνκας και πολλοί άλλοι.
Είναι ένα σύστημα που βασίζεται πάνω στις αρχές, τη νοοτροπία και την πολιτιστική κληρονομιά των αρχαίων ελλήνων. Η Οικοδύναμη, μελετήθηκε και συστήθηκε από τους ιερείς του Δελφικού Μαντείου κατά την αρχαιότητα πριν από χιλιάδες χρόνια. Με κέντρο διάδοσης και εφαρμογής το Μαντείο των Δελφών, εφαρμόστηκε σε όλο τον αρχαιοελληνικό κόσμο δημιουργώντας ένα αόρατο γεωμετρικό πλέγμα που είχε σκοπό την υγεία και την ευημερία των Ελλήνων, την ισορροπία με τη Φύση αλλά και με το Σύμπαν. Με τις εντολές – χρησμούς που έδινε η Πυθία και τις οδηγίες των Ιερέων – Χτιστών, οι αρχαίοι Έλληνες έχτιζαν τις πόλεις τους σύμφωνα με την ιερή γεωμετρία, την ιερή αρχιτεκτονική και πολεοδομία, γνώσεις που μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισαν να αποκωδικοποιούνται.
Αυτό συνεπάγεται ότι ένα χωροθεσιακό σύστημα είναι εφαρμόσιμο στο περιβάλλον που αναπτύχθηκε, έτσι, για παράδειγμα το αντίστοιχο κινέζικο σύστημα Φενγκ Σούι δεν μπορεί να λειτουργήσει, ίσως τόσο αποτελεσματικά, στην Ελλάδα. Για παράδειγμα ο δράκος στην Κίνα δεν έχει τον ίδιο συμβολισμό στο υποσυνείδητο του δυτικού πολιτισμού.
Ο συγγραφέας Σπ. Μακρής, στο ομώνυμο βιβλίο για την Οικοδύναμη, εισάγει τον όρο «ωφέλιμη ροή ενέργειας», που θα μπορούσαμε να την ταυτίσουμε με τον αιθέρα των ελλήνων ή με το κινέζικο τσι, το ινδικό πράνα.. Η συμβολική και γεωμετρική αναπαράσταση της ωφέλιμης ροής ενέργειας την συναντούμε στην σπείρα με αναλογίες χρυσής τομής. Την σπείρα την βρίσκουμε, ως διακοσμητικό στοιχείο, σε πλείστες αρχαίες κατασκευές, Ναούς, βασιλικά κτίρια, κατοικίες κ. α.
Στην ρυμοτομία μιας πόλης ή σε μια κατασκευή εμφανίζεται μια σπείρα με τέσσερις εστίες. Η σπείρα με την κόκκινη εστία είναι η πιο ενεργητική και ίσως προκαλεί έντονη αναστάτωση αν στέκεται κάποιος για ώρα πάνω της ή πολύ κοντά στο πεδίο της, ενώ η πράσινη είναι ιδιαίτερα ευεργετική και καταπραϋντική. Οι άλλες δύο, μπλε και γαλάζια, είναι σχετικά ουδέτερες ή με εξαιρετικά μειωμένη επίδραση επάνω μας και αποτελούν ζευγάρια των προηγούμενων.
Η ωφέλιμη ροή ενέργειας βρίσκεται παντού με μεγαλύτερη ή μικρότερη ένταση. Θα την παρομοιάζαμε με την στροβιλώδης κίνηση του ανέμου η οποία περιστρέφεται με μορφή σπείρας. Η κίνηση της και η ένταση της, συνεπώς, διαμορφώνονται σε μια κατοικία, από την διάταξη των τοίχων, των δωματίων, των ανοιγμάτων, των επίπλων και σε μια πόλη από την ρυμοτομία της.
Η Οικοδύναμη, ουσιαστικά, χωρίζεται σε δύο μέρη. Σε εκείνο που αναφέρεται στην σχεδίαση και ίδρυση μίας πόλεως (εντοπισμό κατάλληλης περιοχής, ρυμοτομία κλπ) και στον σχεδιασμό και διαρρύθμιση ενός κτιρίου που προορίζεται για κατοικία. Σε ότι αφορά το δεύτερο σκέλος της Οικοδύναμης, της τοποθέτησης, σχεδίασης και οικοδυναμικού προσανατολισμού ενός σπιτιού, όλα αυτά πρέπει να γίνονται σύμφωνα με το περιβάλλον, τις συνθήκες καθώς και τις νοοτροπίες και τα αρχέτυπα του λαού.
Στην αρχαία Ελλάδα ο αρχιτέκτονας που αναλάμβανε να σχεδιάσει και να χτίσει ένα κτίριο θα έπρεπε να γνωρίζει γεωμετρία, ιστορία, φιλοσοφία, μουσική, ιατρική και επιπλέον να είχε γνώσεις αστρονομίας, μετεωρολογίας, γεωλογίας, γνώσεις που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα επιστημών, που μόνο έτσι όμως θα μπορούσε να δει μια κατασκευή στο σύνολο της αλλά και ως μέρος του συνόλου σε ισορροπία με τους Φυσικούς Νόμους.
Ένα χαρακτηριστικό των αρχαίων λαών είναι ότι μελετούσαν τη μητέρα Φύση με τέτοιο τρόπο, ώστε παραδειγματίζονταν από αυτήν, τον τρόπο που αναπτύσσεται και συμπεριφέρεται, διότι τους έδινε τα καλύτερα δείγματα για το πώς πρέπει οι ίδιοι να δημιουργήσουν. Για παράδειγμα, οι κίονες των Ναών είχαν ως μέτρο το ανθρώπινο πόδι που αντέχει το φορτίο του ανθρώπινου κορμού συνδυάζοντας το κάλλος και την φυσική αρμονία του σώματος. Το μήκος του πέλματος έχει το 1/6 του ύψους του ποδιού και αυτήν την αναλογία σεβάστηκαν στους δωρικούς κίονες, ανάμεσα στην βάση και στο συνολικό ύψος τους. Επίσης, όπως τα ευθυτενή δέντρα, έλατο και κυπαρίσσι, λεπταίνουν καθώς αυξάνει το ύψος τους, όμοια μιμήθηκαν την φύση τους στην κατασκευή των κιόνων που το φάρδος τους μειώνεται στην κορυφή.
Όπως συμφωνούν μεταξύ τους όλοι οι μεγάλοι φιλόσοφοι αλλά και οι αρχιτέκτονες της αρχαιότητας, Ξενοφώντας, Αριστοτέλης, Βιτρούβιος κ. α. το πρώτιστο που πρέπει να γνωρίζει ο αρχιτέκτονας ή ο ιδιοκτήτης πριν κτίσει ένα σπίτι είναι ο σωστός ηλιασμός και προσανατολισμός. Σε ότι αφορά το πρώτο, πρέπει να μελετήσει τη διεύθυνση των ηλιακών ακτινών σε διαφορετικές ώρες και ημέρες του έτους, ως προς το μέρος που έχει επιλεγεί για να κτιστεί το σπίτι.
Βασικός παράγοντας για να επιτευχθεί η αρμονία με την Φύση και την υγεία των ανθρώπινων οργανισμών μας, ήταν να μελετηθούν οι ενέργειες και οι ακτινοβολίες της περιοχής, ηλιακή, βαρυτική, μαγνητική, αστρική, κοσμική, η ακτινοβολία του εδάφους (σήμερα γνωστή ως γεωπαθολογία) και πως αυτά θα αλληλεπιδράσουν με τα δομικά υλικά. Ο συντονισμός και η αρμονία του σπιτιού πρέπει να είναι κατάλληλα και ανάλογα εναρμονισμένα με το περιβάλλον στο οποίο έχει επιλεγεί.
Σε ότι αφορά το σχήμα μιας κατοικίας, ανέκαθεν οι Αρχαίοι Έλληνες προτιμούσαν τα τετράγωνα (κύβους) ή ορθογώνια σχήματα για κατοικίες, ναούς ή δημόσια κτίρια. Σπάνια και μόνο για πολύ συγκεκριμένους λόγους, χρησιμοποιούσαν το κυκλικό, ημισφαιρικό, τετράεδρο ή άλλο.
Η αρχιτεκτονική ενός κτιρίου, εξωτερικά και εσωτερικά, σύμφωνα με τον Βιτρούβιο, που στηρίζεται σε πηγές αρχαίων ελλήνων, συνίσταται στα εξής: Τάξις, Διάθεσις, Ευρυθμία, Συμμετρία, Κοσμιότης, Οικονομία.
* Η Οικονομία είναι η ισορροπημένη και η μη αλόγιστη κατανομή των υλικών καθώς και η προσεγμένη διάθεση του συνολικού χώρου και σαφώς, ο καταμερισμός των δαπανών που χρειάζονται για το όλο έργο με τα απαραίτητα έξοδα και οικονομία.
* Τάξις είναι ο σχεδιασμός και η διάρθρωση του οικοδομήματος με απόλυτη αίσθηση του μέτρου και της συμμετρίας των επιμέρους με το γενικό σύνολο. Η Τάξη πραγματοποιείται μέσω μίας μονάδας μέτρου που παίρνουμε από το ίδιο το κτίριο.
* Η Διάθεση είναι η πρέπουσα διάταξη των στοιχείων. Δηλαδή κάθε πράγμα, έπιπλο, αντικείμενο, ή ότι άλλο, πρέπει να τοποθετείται στην κατάλληλη θέση, με την κατάλληλη διάταξη, αποδίδοντας πάντα την απαραίτητη καλαισθησία χωρίς να ξεφεύγει από την ταυτότητα και τον χαρακτήρα του έργου. Πρέπει όλα να είναι εναρμονισμένα με μέτρο, συμμετρία και αρμονία. Με Τάξη και Διάθεση.
* Η Ευρυθμία είναι η όμορφη εμφάνιση των μερών ξεχωριστά αλλά και σαν σύνολο. Δηλαδή το ύψος να είναι αρμονικά και συμμετρικά δεμένο με το πλάτος, το πλάτος με το μήκος, το μήκος με το ύψος.
* Η Συμμετρία είναι η συμφωνία που προκύπτει από την εναρμόνιση του κάθε μέλους του έργου με τα άλλα και η αντιστοιχία των διαφόρων επί μέρους στοιχείων στο σύνολο.
Τελευταίος κανόνας, πολύ βασικός και σημαντικός, είναι η Κοσμιότητα, ο οποίος είναι αλληλένδετος με τους προηγούμενους, διότι χωρίς αυτούς δεν μπορεί να υπάρξει. Η Κοσμιότητα είναι η αψεγάδιαστη εμφάνιση του έργου, το οποίο είναι δουλεμένο – κατασκευασμένο με πολύ αξιόπιστο και αυθεντικό τρόπο από αναγνωρισμένα και καθιερωμένα επιμέρους στοιχεία. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τρεις τρόπους: «Θεματισμώ» δηλαδή όταν το κτίριο έχει κάποιο θέμα και το κτίριο ανταποκρίνεται σε αυτό. «Έθει», δηλαδή κατά συνήθεια (ήθη και έθιμα). «Τη Φύσει» δηλαδή σύμφωνα με την Φύση.
Μέσα στα πλαίσια των παραπάνω κανόνων, επιγραμματικά αναφέρονται, μερικοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη, όπως:
*Ο καθημερινός επαρκής φωτισμός και αερισμός όλων των χώρων του κτιρίου που εξασφαλίζει καλές συνθήκες υγείας.
*Ο τρόπος κατασκευής να επιτρέπει την καλή υποδοχή του ήλιου τον χειμώνα ώστε να υπάρχει μια επιθυμητή θερμοκρασία και μια καλή σκίαση για δροσιά τις ζεστές ημέρες του θέρους. Να παρέχεται προστασία από τους ανέμους και την υγρασία.
*Η διάταξη των δωματίων, σε σχέση με τα παράθυρα αλλά και τις πόρτες, πρέπει να είναι τέτοια που να επιτρέπει τη μαιανδρική ροή της κίνησης του αέρα, καθώς αυτός μεταφέρει μαζί του ωφέλιμη ροή ενέργεια.
*Τα υπνοδωμάτια πρέπει να φωτίζονται την ανατολή διότι είναι γνωστές οι ευεργετικές ιδιότητες της ακτινοβολίας που εκπέμπει ο Ήλιος στην ανατολή του, σε αντίθεση με την δύση του. Για τους ίδιους λόγους ανατολικά τοποθετούνται η βιβλιοθήκη ή ένας πνευματικός χώρος εργασίας που προϋποθέτει την έμπνευση.
*Η κουζίνα πρέπει να παρουσιάζει τρία χαρακτηριστικά: αρκετό χώρο, άφθονο φωτισμό και ζωηρή λευκότητα.
*Η τραπεζαρία είναι ενδεχομένως ο μόνος χώρος που μπορούμε να τοποθετήσουμε σε τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις, είτε έχουμε την δυνατότητα τριών διαφορετικών τραπεζαριών είτε όχι, ανάλογα την εποχή.
*Ο άνθρωπος, σαν μαγνητικό δίπολο, είναι ευεργετικό να ευθυγραμμίζεται με το μαγνητικό πεδίο της Γης. Πρέπει συνεπώς να κοιμόμαστε με το κεφάλι στον Βορρά. Έτσι η πίεση του αίματος είναι σε ισορροπία. Εμποδίζονται πνευματικές αρρώστιες και παρέχει υγιές ύπνο χωρίς εφιάλτες καθώς το σώμα αισθάνεται πλήρως αναζωογονημένο. Το ίδιο ευεργετικός είναι και ο ανατολικός προσανατολισμός. Επίσης για το στρώμα, οι αρχαίοι έλληνες χρησιμοποιούσαν άχυρο, ένα φυσικό υλικό που παρείχε μόνωση από την γαιοακτινοβολία.
Οι παραπάνω κανόνες και παράγοντες που έπρεπε να ληφθούν υπόψη σε μια κατασκευή καθιστούσαν τον αρχιτέκτονα ένα πανεπιστήμονα. Στο πέρασμα του μεσαίωνα στην Ευρώπη ξεχάστηκαν πολλές από αυτές τις γνώσεις. Η σημερινή πανεπιστημιακή μόρφωση ενός αρχιτέκτονα σαφώς υπολείπεται του συνόλου των γνώσεων που χρειάζονται και σε πολλές από τις προαναφερόμενες γνώσεις η επιμόρφωση είναι σχετική και πληροφοριακή. Εξάλλου, πολλοί από αυτούς τους παράγοντες άρχισαν να μελετούνται και να λαμβάνονται υπόψη μόλις τις τελευταίες δεκαετίες.
Η μεγάλη αστική ανάπτυξη που ακολούθησε την βιομηχανική επανάσταση του 18ου αιώνα, ώθησε σε μια άναρχη πολεοδομία των σύγχρονων πόλεων που στόχευε στην ικανοποίηση των ολοένα αυξανόμενων αναγκών για στέγαση και ανάλογα η αρχιτεκτονική των κτιρίων, στόχευε στην «τακτοποίηση» των μαζών για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους, μια τεχνοκρατική αντίληψη που δεν λάμβανε υπόψη τον παράγοντα άνθρωπο, υγεία, περιβάλλον, μέσα σε ένα πλαίσιο μακροχρόνιου σχεδιασμού, ισορροπημένης και υγιείς ανάπτυξης.
Σήμερα, η διόγκωση του αστικού φαινομένου μας φέρνει αντιμέτωπους με τα δυσάρεστα αποτελέσματα που βιώνουμε καθημερινά στις μεγαλουπόλεις. Το σημερινό πολεοδομικό καθεστώς και το μέγεθος που έχει λάβει, κάνει πρακτικά δύσκολη την εφαρμογή ενός οποιοδήποτε χωροθεσιακού συστήματος, ακόμα κι αν παρακάμπταμε την σημερινή αρχιτεκτονική αντίληψη. Ωστόσο, η επιστήμη, ανακαλύπτει ξανά την αξία και την σημασία που δίνανε οι αρχαίοι λαοί στο δομημένο περιβάλλον και την εναρμόνιση του με τη φύση και τους νόμους της.
Η Οικοδύναμη είναι ένα σύστημα που εναρμονίζει τον προσωπικό μας χώρο με το εξωτερικό περιβάλλον, την ύλη με το πνεύμα και μπορεί να προσφέρει υγεία, ισορροπία, ευημερία και να μας συντονίσει με τις αόρατες δυνάμεις της Φύσης. Δεν αποτελεί την πανάκεια λύση που θα εμποδίσει όλες τις κακές ενέργειες να εισέλθουν στην οικία μας ούτε θα λύσει όλα τα προβλήματα στην προσδοκία μιας καλής ζωής, η οποία εξάλλου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, αλλά ένα μέσο που συμβάλλει και βελτιώνει σημαντικά την ποιότητα της ζωής μας, εφόσον εμείς δείξουμε την ανάλογη προσοχή, πειθαρχία και αψογότητα.
Πηγή : Οικοδύναμη Το αρχαιοελληνικό Φένγκ Σουϊ του Σπύρου Μακρή
