Πολλοί λαοί, ιδιαίτερα του ευρωπαϊκού Βορρά, πίστευαν ανέκαθεν πως τα αποδημητικά πουλιά χρησιμοποιούν το Γαλαξία ως οδηγό για να βρουν το δρόμο τους τη νύχτα. Σήμερα, η παρατήρηση αυτή φαίνεται πως «εξηγείται» και επιστημονικά.
Τα μάτια πολλών αποδημητικών πουλιών περιέχουν νευρώνες που είναι ευαίσθητοι στο γήινο μαγνητικό πεδίο και οι οποίοι συνδέονται με μια περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει την πορεία της πτήσης. Έτσι, πολλά αποδημητικά πουλιά φαίνεται σαν να έχουν τη δική τους εσωτερική πυξίδα, με την οποία βρίσκουν το μαγνητικό Βορρά (Πολικός Αστέρας).
Βέβαια, στην πραγματικότητα τα πουλιά δεν αναγνωρίζουν το Γαλαξία ή τον Πολικό Αστέρα ή άλλους αστερισμούς για να προσανατολιστούν, αλλά το βόρειο μαγνητικό πόλο που συμπίπτει με τον Πολικό Αστέρα ή την αρχή του Γαλαξία. Έτσι εξηγείται η ικανότητα των πουλιών να μεταναστεύουν και κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά και σε σκοτεινές νύχτες χωρίς αστροφεγγιά.
Ακόμη και σήμερα, λαοί του ευρωπαϊκού Βορρά, αναφερόμενοι στο Γαλαξία χρησιμοποιούν το χαρακτηριστικό και όμορφο όνομα «το μονοπάτι των πουλιών»…
