Είμαι από αυτούς τους ιδιότροπους που γουστάρουν τρελά, να μπαίνουν στο βιβλιοπωλείο και να ψάχνουν με τις ώρες, χωρίς να θέλω να με ρωτάνε το τι ψάχνω. Για αυτό μπήκα για να εξερευνήσω. Αυτή την φορά όμως μπήκα με αέρα και απευθυνόμενος στην ευγενέστατη υπάλληλο πριν προλάβει να με ρωτήσει το τι θέλω, της είπα με περηφάνια και ανυπομονησία μικρού παιδιού, Το Σπίτι Των Γλάρων της Μαρίας Καραγιάννη. Αχ θα το έχουμε το απόγευμα στις 4. Εκείνη την στιγμή, ένοιωσα σαν να έχεις μπει σε ένα ζαχαροπλαστείο όλο λαχτάρα για το αγαπημένο σου γλυκό και σου λέει ο ζαχαροπλάστης, δεν είναι ακόμα έτοιμο. Ξεφύσηξα σαν το Τρένο του Υπερσιβηρικού, αλλά έγνεψα συγκαταβατικά γυρνώντας να φύγω, επανέλαβα στις 4 έτσι; 4 παρά ήμουν ξανά στο μαγαζί και πριν ρωτήσω, ακούω αυτό που ήθελα να ακούσω. Ήρθε αυτό που περιμένατε. Το πήρα στα χέρια μου και ήδη άκουγα τις φωνές των γλάρων και το κύμα της θάλασσας να χτυπάει στα βράχια του φάρου. Περπατώντας για το σπίτι, άρχιζα να διαβάζω ήδη τις πρώτες σελίδες. Ρώμη, Βία ντέλα Σκάλα, αρ.92 …αμέσως σχημάτισα στο μυαλό μου την εικόνα της Ρώμης και οι δρόμοι της πόλης που περπάταγα και άλλαξαν όλα γύρω μου. Είναι μοναδική η ικανότητα της Μαρίας Καραγιάννη να μετατρέπει κάθε πρόταση, σε εικόνα, κάθε πρόσωπο που περιγράφει σε έναν ζωντανό άνθρωπο με σάρκα και οστά, έτοιμο να σου αφηγηθεί, να σου μιλήσει, να σε αφήσει να σχηματίσεις όλη το κλίμα και την ατμόσφαιρα που κινούνται οι ήρωες. Η Ρώμη ήταν ολοζώντανη μπροστά μου, ο πίνακας με τον φάρο, τα αρχοντικά, το μικρό νησί Πόντζα της Τυρρηνικής θάλασσας, τα μικρά café, το μοναστήρι, εικόνες από Ελληνικό νησί (αυτό δεν θα σας το αποκαλύψω) τα δωμάτια των ξενοδοχείων και τα διαμερίσματα των ηρώων μας, τις προσμονές των κορμιών να βρεθούν και να γίνουν ένα, μέσα από την πλοκή, τις δολοπλοκίες, την διαχρονική διαφθορά της εξουσίας και τον ένα γρίφο που αποκαλύπτετε μετά τον άλλο, δίνοντάς τις απαντήσεις σε όλο αυτό το μυστήριο. Αυτό το μυθιστόρημα, δεν σε αφήνει να σταματήσεις να αποζητάς και το λίγο ακόμα, που ακόμα και 5.000 σελίδες να είχε θα ήθελες να μην φτάσεις στον επίλογο. Το Σπίτι Των Γλάρων δεν είναι ένα απλό αστυνομικό μυθιστόρημα, που ζεις τις αγωνίες των ηρώων του. Σε βάζει σε ένα βαθύ διαλογισμό για τον ίδιο σου τον εαυτό, για το πως ξεκινάς την ύπαρξή σου, τι θέλεις να κάνεις πραγματικά, πως μέσα από την ροή της και τις ανατροπές, έρχεται η φυσική νομοτέλεια, να σου δώσει απαντήσεις σε όλα αυτά που σου λείπουν από το ψηφιδωτό μέσα σου, αλλά με σκληρά ανταλλάγματα και ανείπωτο πόνο και τύψεις που δεν τα είχες κάνει από πριν. Ελπίζω να το απολαύσετε όπως κι εγώ, να ξενυχτήσετε μαζί του, να φτιάξετε καφέ για να μην χάσετε ούτε μια λέξη.
Καλοτάξιδο Μαρία
Λίγα λόγια για την συγγραφέα : Η Μαρία Καραγιάννη γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στην Καλαμάτα. Το 2003 αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας και λίγο μετά πέρασε τις πύλες της Νομικής Σχολής Αθηνών, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές της στα οικονομικά. Εξισορροπεί την καθημερινότητά της με την έμπνευση και την ευαισθησία της συγγραφής. Μιλάει τρεις ξένες γλώσσες και, με κάθε ευκαιρία, στριμώχνει όνειρα και προσδοκίες σε μια μικρή βαλίτσα και ταξιδεύει στις πόλεις του κόσμου. Το 2015 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα, Στη σκιά της σιωπής, το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία και μεταφράστηκε στα αγγλικά και τα κινέζικα. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της στο mariakaragianniauthor@gmail.com και στο Facebook, στη σελίδα Μαρία Καραγιάννη – Συγγραφέας.
