Για άλλη μια φορά, οι γονείς και οι δάσκαλοι έρχονται αντιμέτωποι με μια «δύσκολη» συζήτηση, όπως αυτή των φυσικών καταστροφών και ειδικότερα η αναφορά για τον σεισμό.
Δεν υπάρχει “σωστός” ή “λάθος” τρόπος να μιλήσει κανείς με τα παιδιά για τέτοια τραγικά γεγονότα. Αυτό που πρέπει όμως να υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού και των γονέων αλλά και των εκπαιδευτικών, είναι ότι δεν υπάρχει κανέναν λόγος να πανικοβάλλετε ή να τρομοκρατήσετε τα παιδιά αλλά μόνο να τα προετοιμάσετε. Εδώ είναι μερικές προτάσεις που μπορεί να βρείτε χρήσιμες.
- Δημιουργήστε μια ωραία ατμόσφαιρα και εξηγήστε στα παιδιά ότι μπορούν να κάνουν ερωτήσεις επί του θέματος. Σε καμιά περίπτωση μην εξαναγκάσετε τα παιδιά να κάτσουν και να ακούσουν με το ζόρι, αν πραγματικά δεν είναι έτοιμα για τέτοιου είδους συζήτηση.
- Δώστε τους ειλικρινείς απαντήσεις και πληροφορίες. Τα παιδιά αργά ή γρήγορα θα μάθουν αυτά που μπορεί να μην θέλετε να αποκαλύψετε και έτσι να χάσουν την εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπό σας.
- Χρησιμοποιήστε λέξεις και έννοιες που τα παιδιά μπορούν να καταλάβουν. Προσαρμόστε το λεξιλόγιό σας στην ηλικία, τη γλώσσα και το αναπτυξιακό επίπεδο των παιδιών σας.
- Να είστε έτοιμοι να επαναλάβετε τις πληροφορίες και να εξηγήσετε αρκετές φορές το ίδιο πράγμα. Κάποιες πληροφορίες μπορεί να τους φανεί δύσκολο να αποδεχθούν ή να καταλάβουν. Όταν τα παιδιά κάνουν την ίδια ερώτηση ξανά και ξανά είναι επειδή θέλουν διαβεβαιώσεις.
- Ζητήστε να σας εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Δώστε τους να καταλάβουν ότι σας ενδιαφέρουν οι ερωτήσεις και οι ανησυχίες τους.
- Να θυμάστε ότι τα παιδιά έχουν την τάση να προσωποποιούν τις καταστάσεις. Για παράδειγμα, μπορεί να ανησυχούν για τη δική τους ασφάλεια και την ασφάλεια των μελών της οικογένειας τους ή ακόμα και να ανησυχούν για φίλους ή συγγενείς που ταξιδεύουν ή ζουν μακριά.
- Να είστε καθησυχαστικοί αλλά μην δώσετε μη ρεαλιστικές υποσχέσεις. Είναι σωστό να αφήσετε τα παιδιά να ξέρουν ότι είναι ασφαλείς στο σπίτι τους ή στο σχολείο τους αλλά δεν μπορείτε να τους υποσχεθείτε ότι δεν θα υπάρξει άλλος σεισμός ή άλλη φυσική καταστροφή.
- Βοηθήστε τα παιδιά να βρουν τρόπους να εκφραστούν. Μερικά παιδιά μπορεί να μην θέλουν να μιλήσουν για τις σκέψεις, τα συναισθήματά τους ή τους φόβους τους. Μπορεί για παράδειγμα να νιώθουν πιο άνετα αποτυπώνοντας στο χαρτί τις σκέψεις τους με τη ζωγραφική ή να λένε ποιήματα και ιστορίες. Το σημαντικό είναι να τα ενθαρρύνετε να εκφραστούν με οποιοδήποτε τρόπο τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα.
- Αφήστε τα παιδιά να γνωρίζουν ότι πολλοί φορείς βοηθούν τις οικογένειες που επλήγησαν από πρόσφατους σεισμούς. Είναι μια καλή ευκαιρία να δείξουμε στα παιδιά ότι όταν συμβαίνει κάτι τρομακτικό, υπάρχουν άνθρωποι για να βοηθήσουν.
- Μην αφήνετε τα παιδιά να παρακολουθούν πάρα πολύ τηλεόραση με τρομακτικές εικόνες. Η επανάληψη αυτών των σκηνών είναι ενοχλητική και μπορεί να προκαλέσει σύγχυση.
- Παρακολουθήστε τα παιδιά για τυχόν σωματικά συμπτώματα, όπως πόνους στο κεφάλι και πόνους στο στομάχι. Μια αύξηση σε τέτοια συμπτώματα χωρίς εμφανή ιατρική αιτία μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι το παιδί είναι αγχωμένο ή συγκλονισμένο.
- Να έχετε υπόψη ότι παρά το γεγονός ότι οι γονείς και οι δάσκαλοι μπορεί να παρακολουθούν την επικαιρότητα και τις καθημερινές εξελίξεις, πολλά παιδιά θέλουν απλά να είναι παιδιά. Προτιμούν δηλαδή να παίζουν μπάλα ή με κούκλες οπότε μην επιμείνετε να κάνετε τη συζήτηση, αν τα βλέπετε αρνητικά.
