Μόλις έπιασα στα χέρια μου το βιβλίο της Μαρίας Καραγιάννη, προσπάθησα να ερμηνεύσω τον τίτλο. Στην Σκιά Της Σιωπής. Αμέσως το μυαλό μου πήγε σε ένοχα μυστικά του παρελθόντος, που μπορεί να στοιχειώνουν ακόμα κάποιες ψυχές, που νοιώθουν ότι δεν εκπλήρωσαν την αποστολή τους σε αυτή τη ζωή. Από την πρώτη στιγμή, διαβάζοντάς το αρχίζουν μέσα σου να δημιουργούνται εικόνες. Το σκηνικό μου ήταν απόλυτα γνωστό, μιας και όποιος ζήσει ή έχει επισκεφτεί τον Αετό Μεσσηνίας, την Κυπαρισσία, την Νέδα, το Δώριο, έχει μπροστά του εικόνες από το πώς κινούνται οι πρωταγωνιστές. Ο Κωσταντής και η Φαίδρα ζουν έναν έρωτα, παράφορο στην εποχή της Γερμανικής κατοχής. Καρπός του έρωτά τους είναι ο Έκτορας, ο οποίος ζει και μεγαλώνει στην Γερμανία νοιώθοντας ότι δεν ανήκει εκεί. Η μητέρα του κατάκοιτη του αποκαλύπτει ένα ένοχο μυστικό που το γνωρίζουν όλοι, εκτός από αυτόν. Η ζωή του ανατρέπεται μονό μιας, και ξαφνικά αισθάνεται ότι έχει αποκτήσει μια άλλη ζωή. Μια ζωή που του κρυβόταν πίσω από ένα σύννεφο μυστηρίου και καλά κρυμμένων από τον χρόνο, μυστικών. Το κουβάρι ξετυλίγεται σιγά σιγά, όταν πατάει το πόδι του στην Κυπαρισσία και συναντάει την Κάτια, η οποία ξανασυνθέτει τα κομμάτια από το παζλ της ύπαρξής του, δίνοντάς του ξανά την χαμένη του ζωή, βρίσκοντας όμως και την δική της που ήταν χαμένη σε μια ατελείωτη ανακύκλωση αναμνήσεων και άσχημων βιωμάτων. Δεν σας λέω άλλα, γιατί πρέπει να σας ταξιδέψει, να σας συνεπάρει σε αυτόν τον απίστευτα παραστατικό τρόπο αφήγησης της συγγραφέως, Προσωπικά δεν καταλάβαινα για πότε έφτανα στο επόμενο κεφάλαιο, τραβώντας με να γυρίσω την σελίδα για να δω την συνέχεια. Έχω πολύ καιρό να δω το ξημέρωμα, διαβάζοντας. Τα come back που κάνει η συγγραφέας στο χρόνο, καθηλώνει τον αναγνώστη μέχρι και την τελευταία πρόταση. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται πολλά αληθινά ιστορικά στοιχεία, που συνέβησαν την περίοδο της Γερμανικής κατοχής. Το βιβλίο είναι ένας ύμνος στην αιώνια αγάπη, στο άσβεστο πάθος. Ο τρόπος που είναι γραμμένος, είναι απλός μα συνάμα τόσο πλούσιος σε νοήματα και παραστάσεις, που περνάν μπροστά σου λες και βλέπεις ταινία, δοσμένα τόσο ζωντανά, που ταυτιζόμενοι με τους ήρωες ψυχικά, νιώθεις τον πόνο τους, την αγωνία τους, το ασταμάτητο ψάξιμο για το ταίριασμα των ψυχών, τον αισθησιασμό του σμιξίματος των σωμάτων που είναι και των ψυχών που καταδικάζονται να είναι αιώνια μαζί, αποζητώντας η μία την άλλη σε όποια διάσταση και να βρίσκονται.
Λίγα λόγια για την συγγραφέα H Μαρία Καραγιάννη γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στην όμορφη πόλη της Καλαμάτας. Το 2003 αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, και πολύ σύντομα πέρασε τις πύλες της Νομικής Σχολής Αθηνών, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές της στα οικονομικά. Μιλάει τρεις ξένες γλώσσες και σε κάθε ευκαιρία στριμώχνει όνειρα και προσδοκίες σε μια μικρή βαλίτσα και ταξιδεύει στις πόλεις του κόσμου… Η αγάπη της για τη θάλασσα την έκανε να επιστρέψει τα τελευταία χρόνια στη γενέτειρα της, όπου εργάζεται ως Διοικητής Αστυνομικού Τμήματος.
Milt-man
