Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να απαλλαγεί η Ελλάδα από το άγος του αδελφοκτόνου, ξενοκίνητου πολέμου του 1944-1949;
Τότε άνθρωποι που χρηματίστηκαν και οργανώσεις που χρηματοδοτήθηκαν από ξένες χώρες, για να εξυπηρετηθούν δικά τους στρατηγικά συμφέροντα, προκάλεσαν τον αδελφοκτόνο πόλεμο. Και όταν οι νικήτριες χώρες του πολέμου διαμοίραζαν τα ιμάτια των ηττημένων, η Ελλάδα αλληλοσπαρασσόταν. Οταν οι χώρες της Ευρώπης, νικητές και ηττημένοι, έδεναν τις πληγές τους και έχτιζαν όσα γκρεμίστηκαν από τον πόλεμο, εμείς εδώ ανοίγαμε νέες, βαθύτερες πληγές και γκρεμίζαμε ό,τι είχε μείνει όρθιο από τον πόλεμο.
Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι άθλιοι και αλιτήριοι πολιτικοί και των δύο πλευρών, όποτε θέλουν να καλύψουν τις κλεψιές και τις πομπές τους, που συνεχίζονται έως σήμερα, όποτε θέλουν να καλύψουν το έλλειμμα πολιτικής και τα αποτελέσματα των επιλογών τους, καταφεύγουν εκεί, στις πληγές και τις ξύνουν, για να κρυφτούν πίσω από αυτές, οι γελοίοι.
Το 1984, όταν υπηρετούσα ως υπίλαρχος στις Σέρρες, πήρα συνέντευξη από έναν μεγάλο οπλαρχηγό του Πόντου, τον Ντελή Λαζίκ. Του έκανα ερωτήσεις για το ηρωικό αντάρτικο του Πόντου, αλλά και δύσκολες ερωτήσεις για τον αδελφοκτόνο, ξενοκίνητο πόλεμο. Μου είπε και μου αποκάλυψε πολλά. Σε κάποια στιγμή της συνέντευξης μου είπε ότι τους νεκρούς εκείνου του πολέμου τούς εκμεταλλεύονται δεκαετίες τώρα οι άθλιοι πολιτικοί. Μάλιστα, μου είπε: «Αντί να μας παρουσιάσουν πολιτικά προγράμματα, μας μιλούν συνέχεια για τους νεκρούς και παίρνουν ψήφους από το αίμα τους».
Δυστυχώς, αυτή η πολιτική συνεχίζεται και σήμερα από κλέφτες, ψεύτες και απατεώνες πολιτικούς, οι οποίοι διχάζουν τον λαό και πολώνουν το πολιτικό κλίμα, για να σταματήσουν διαρροές από τα κόμματά τους, που οφείλονται στις εσφαλμένες πολιτικές που ακολουθούν.
Βαδίζουμε ήδη στον 21ο αιώνα, οι χώρες της Βαλκανικής, που είχαν καταστραφεί από το κομμουνιστικό καθεστώς, ορθοποδούν, οι οικονομίες τους βελτιώνονται και βήμα βήμα καλύπτουν τη χαοτική απόσταση που μας χώριζε, με κίνδυνο η Ελλάδα να βρεθεί πίσω από τη Ρουμανία, ίσως ακόμα και από την Αλβανία. Η γειτονική Τουρκία, που έως τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας είχε μια καχεκτική οικονομία, πέταξε έξω το ΔΝΤ, κατασκευάζει το δικό της αυτοκίνητο, το δικό της επιθετικό ελικόπτερο, το δικό της μαχητικό αεροσκάφος, τις δικές της φρεγάτες και σε λίγο τα δικά της αντιαεροπορικά και αντιπυραυλικά συστήματα.
Την ίδια στιγμή η Ελλάδα ημέρα με την ημέρα καταστρέφεται, πνιγμένη σε καταστροφικές ιδεοληψίες. Οι θεσμοί δεν λειτουργούν, οι υπουργοί αυτοσχεδιάζουν και πειραματίζονται, εξευτελίζοντας διεθνώς τη χώρα κάθε ημέρα που περνά με τα καμώματά τους. Και όταν έρχονται τα δύσκολα, όταν έρχονται αντιμέτωποι με τα αποτελέσματα των επιλογών τους, τότε θυμούνται τους νεκρούς του αδελφοκτόνου, ξενοκίνητου πολέμου και κρύβονται ή μάλλον βυθίζονται στο αίμα τους.
Οι Ελληνες πολίτες, εμείς που θέλουμε πραγματικά να αλλάξει σελίδα αυτή η χώρα, χωρίς να παραγράψουμε ούτε μια λέξη, ούτε ένα κόμμα από την ιστορική αλήθεια και όχι από την προπαγάνδα κομμάτων που χρηματοδοτούνταν και ζούσαν με χρήματα που έρχονταν από ξένες χώρες, πρέπει να προβληματιστούμε με το ζήτημα αυτό. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι αυτός ο δρόμος, της αναμόχλευσης των παθών, με στόχο όχι την ίαση των πληγών αλλά το βάθεμά τους, καταστρέφει την Ελλάδα δεκαετίες τώρα.
Δεν υπάρχει καλός αριστερός και κακός δεξιός ή το ανάποδο. Όποιος επικαλείται κάτι τέτοιο, είναι απατεώνας ή ηλίθιος. Κάθε άνθρωπος για διάφορους λόγους, που πολλές φορές είναι και τυχαίοι, κάνει πολιτικές επιλογές στη ζωή του, όμως από αυτές δεν κρίνεται αν είναι καλός ή κακός. Αυτό κρίνεται από τη στάση ζωής του γενικότερα.
Σάββας Καλεντερίδης –
