Τι είναι το «Πιτ Μπουλ»;
Επικρατεί μεγάλη σύγχυση γύρω από τον όρο «πίτμπουλ». Κάτι που δεν είναι περίεργο, καθώς ο όρος αυτός δεν περιγράφει μόνο μία μόνο φυλή σκύλων. Ανάλογα με το ποιον ρωτάμε, μπορεί να αναφέρεται σε έναν αριθμό φυλών από 2 έως και 5, καθώς και όλες τις διασταυρώσεις αυτών των φυλών.Ο πιο αυστηρός και ίσως ο πιο ακριβής ορισμός του όρου «πίτμπουλ» αναφέρεται σε 2 μόνο φυλές: Το Αμερικάνικο Πιτ Μπουλ Τεριέ (APBT) και το Αμερικάνικο Σταφορντσάιρ Τεριέ (Amstaff). Μερικοί συμπεριλαμβάνουν και το Σταφορντσάιρ Μπουλ Τεριέ, το Μπουλ Τεριέ, και το Αμερικάνικο Μπουλντόγκ σε αυτή την κατηγορία, επειδή οι φυλές αυτές έχουν παρόμοιο σχήμα κεφαλιού και τύπο σώματος. Παρ’ όλα αυτά είναι διαφορετικές από το APBT και το Amstaff.
Εξαιτίας της ασάφειας του όρου «πιτμπουλ», πολύς κόσμος δεν μπορεί να αναγνωρίσει ένα πίτμπουλ όταν το βλέπει. Υπάρχουν πολλές φυλές που συνήθως μπερδεύονται με τα πίτμπουλ, όπως τα Μπόξερ, τα Presa Canario, τα Cane Corso, τα Dogo Argentino, τα Tosa Inu, Bullmastiff, Dogue de Bordeaux, Alapaha Blue Blood Bulldog και τα Olde English Bulldogge.
Η ιστορία του πίτμπουλ
Καταγωγή
Οι πρόγονοι του πίτμπουλ κατάγονταν από την Αγγλία και μεταφέρθηκαν στη Β. Αμερική από τους άγγλους μετανάστες. Αυτοί οι απόγονοι προήλθαν από το μπουλντόγκ, το οποίο κάποιοι ιστορικοί φυλών πιστεύουν ότι αρχικά χρησίμευε ως «σκύλος θηρευτής» για κυνηγούς μεγάλων θηραμάτων. (Ο όρος «μπουλντόγκ» δεν αναφέρεται στο αγγλικό μπουλντόγκ του American Kennel Club. Αυτή η φυλή έχει εκτραφεί πρόσφατα περισσότερο ως πιστός σύντροφος παρά ως σκύλος εργασίας.) Αργότερα, τα μπουλντόγκ φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκαν ως σκυλιά των χασάπηδων και βοηθούσαν ελέγχοντας τα μεγάλα κοπάδια. Τελικά αυτά τα ζώα κατέληξαν να εκτρέφονται για να λαμβάνουν μέρος σε ένα απάνθρωπο και αιματηρό σπορ που ονομαζόταν «δάγκωμα». Οι θεατές το έβρισκαν εξαιρετικά διασκεδαστικό να παρακολουθούν τα μπουλντόγκ να αναμετρούνται με ταύρους, αρκούδες και άλλα μεγάλα ζώα. Σε αυτά τα βίαια θεάματα, ένα ή περισσότερα σκυλιά επιτίθονταν σε άλλα ζώα δαγκώνοντάς τα γύρω από το λαιμό και στο κεφάλι. Τα σκυλιά κρατούσαν το δάγκωμά τους ώσπου το ζώο να εξαντληθεί από την πάλη και την αιμορραγία. Αφού το σπορ αυτό απαγορεύτηκε στις αρχές του 1800, οι άνθρωποι ξεκίνησαν να βάζουν τους σκύλους να αναμετρώνται μεταξύ τους, κι έτσι γεννήθηκε το σκληρό σπορ των κυνομαχιών. Καθώς αυξανόταν η δημοτικότητά του, οι οπαδοί του δημιούργησαν έναν ελαφρύτερο και πιο ευκίνητο τύπο σκύλου για την αρένα. Ορισμένοι διασταύρωσαν τα μπουλντόγκ τους με τα μαύρα – καφέ Τεριέ Ουαλίας, παράγοντας σκύλους που ζύγιζαν μόλις 11-14 κιλά. Άλλοι διάλεγαν απλά μικρότερα μπουλντόγκ για εκτροφή. Αυτά τα σκυλιά ήταν οι πρόγονοι του σημερινού πίτμπουλ.
Το πίτμπουλ σήμερα
Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι το σημερινό πίτμπουλ είναι ένας κοντότριχος σκύλος που το χαρακτηριστικό του είναι το φαρδύ κρανίο, τα δυνατά σαγόνια και το μυώδες, κοντόχοντρο κορμί. Υπάρχει όμως μεγάλη ποικιλομορφία στην εμφάνιση του πίτμπουλ. Τυπικά είναι από 15-30 κιλά, όμως μερικά ζυγίζουν μόλις 11 κιλά, ενώ άλλα φτάνουν την κλίμακα των 35 κιλών ή και περισσότερο. Μερικά έχουν πιο ογκώδεις σιλουέτες και γιγάντια κεφάλια. Άλλα έχουν πιο λεπτά και μυώδη σώματα. Όλα είναι δυνατά και αθλητικά. Με την εντυπωσιακή τους αντοχή και την αφοσίωσή τους, απολαμβάνουν μια πληθώρα δραστηριοτήτων, όπως agility, αγώνες ρίψης δίσκων, flyball, freestyle και αγώνες υπακοής. Βραβεύονται συχνά σε διαγωνισμούς έλξης βαρών και ΙPO (ιχνηλασίας-υπακοής-προστασίας). Ορισμένα πίτμπουλ είναι τσοπανόσκυλα σε κοπάδια, και μερικά χρησιμεύουν ακόμα ως κυνηγόσκυλα.
Η προσωπικότητα του πίτμπουλ
Οι φυλές των σκύλων χαρακτηρίζονται από συγκεκριμένες τάσεις συμπεριφοράς. Η κάθε φυλή δημιουργήθηκε για να εκτελεί μια συγκεκριμένη εργασία, είτε αυτή είναι να κυνηγάει λαγούς, να φέρνει πεσμένα πουλιά, να φυλάει κοπάδια, ή να κάθεται στην αγκαλιά των ανθρώπων. Όταν δημιουργούν μια φυλή, οι εκτροφείς επιλέγουν μόνο εκείνους τους σκύλους που είναι οι κορυφαίοι στην εργασία που επιτελούν, ώστε να δημιουργήσουν τις επόμενες γενιές. Τόσο οι σωματικές ικανότητες όσο και η συμπεριφορά είναι σημαντικές πτυχές της κάθε φυλής. Ένας σκύλος που έχει εκτραφεί σωστά θα πρέπει να έχει τόσο τα σωματικά χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητα στην δουλειά που εκτελεί, και τις τάσεις συμπεριφοράς που χρειάζονται για να τη μάθει. Δεν προκαλεί εντύπωση ότι τα ζώα μιας συγκεκριμένης φυλής έχουν την τάση να δείχνουν και να συμπεριφέρονται παρόμοια. Παρόλα αυτά, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε πως παρότι μια φυλή χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες συμπεριφορές, τα ζώα της ίδιας φυλής μπορεί και να διαφέρουν τρομερά. Μερικοί σκύλοι είναι θαρραλέοι, ενώ άλλοι είναι δειλοί. Μερικοί είναι πεισματάρηδες, ενώ άλλοι είναι καλόβολοι. Ορισμένοι είναι κοινωνικοί, ενώ άλλοι είναι επιφυλακτικοί. Όπως και οι άνθρωποι, έτσι και οι σκύλοι διαθέτουν μοναδικές προσωπικότητες.
Η επίδραση του ιστορικού των κυνομαχιών
Όταν δύο σκύλοι μαλώνουν, ο καυγάς έχει συνήθως μια τεχνική. Ο στόχος για τον κάθε σκύλο είναι να νικήσει τον καυγά με ελάχιστη ή χωρίς καθόλου αιματοχυσία. Οι συμμετέχοντες προσπαθούν να εκφοβίσουν ο ένας τον άλλον επιδεικνύοντας αρκετά θεαματική συμπεριφορά, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει στήσιμο σώματος, περικύκλωση, γρύλισμα, και επίδειξη δοντιών. Τα δαγκώματα κατά τη διάρκεια ενός καυγά συνήθως αποφεύγονται, επειδή ο στόχος είναι να προκαλέσουν πόνο, όμως όχι απαραίτητα και σοβαρά τραύματα. Τα πίτμπουλ έχουν εκτραφεί έτσι ώστε να συμπεριφέρονται διαφορετικά κατά τη διάρκεια ενός καυγά. Μπορεί να μην δώσουν καμιά προειδοποιητική ένδειξη πριν επιτεθούν, και συνήθως δεν υποχωρούν όταν συμπλακούν με έναν αντίπαλο. Όταν προκληθούν, μπορεί να γίνουν επιθετικά πολύ πιο εύκολα από ότι μια άλλη φυλή. Δεν αποφεύγουν τα δαγκώματα, για αυτό προκαλούν τραύματα πιο συχνά από άλλους σκύλους.
Πρέπει να κρατάτε τα πίτμπουλ μακριά από άλλους σκύλους;
Τα πίτμπουλ επιλέχθηκαν γενετικά για τις μαχητικές τους ικανότητες. Τι σημαίνει αυτό; Δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να βρίσκονται κοντά σε άλλους σκύλους, ότι είναι απρόβλεπτα επιθετικά, ούτε ότι θα παλέψουν πάντα μέχρι θανάτου. Όλα αυτά είναι κοινοί μύθοι για τα πίτμπουλ. Σημαίνει ότι μπορούν εύκολα να παροτρυνθούν να παλέψουν με άλλους σκύλους.
Ο καλύτερος τρόπος να εμποδίσουμε την ανάπτυξη επιθετικής συμπεριφοράς προς άλλους σκύλους είναι να δώσουμε έμφαση στην έγκαιρη κοινωνικοποίηση. Για να μάθουν πώς να αλληλεπιδρούν, να παίζουν και να επικοινωνούν με άλλα μέλη του είδους τους, οι σκύλοι όλων των φυλών πρέπει να κοινωνικοποιούνται καλά όσο είναι κουτάβια. Αν ένα κουτάβι έχει πολλές καλές εμπειρίες με άλλους σκύλους, οποιαδήποτε δυσάρεστη μελλοντική εμπειρία θα έχει μικρότερη επίδραση σε αυτό. Έστω ότι ένα κουτάβι παίζει με ένα άλλο σκύλο και το παιχνίδι κλιμακωθεί φτάνοντας σε καυγά. Αυτό είναι σχετικά φυσιολογικό, έτσι τα περισσότερα καλά κοινωνικοποιημένα κουτάβια, θα εξακολουθούν να θέλουν να παίξουν με άλλους σκύλους και έπειτα από αυτό. Αν από την άλλη πλευρά, το κουτάβι είχε αποκτήσει πολύ λίγες εμπειρίες με άλλα σκυλιά, αυτός ο καυγάς θα του κάνει μεγαλύτερη εντύπωση. Μπορεί να αποφασίσει ότι δεν συμπαθεί τα άλλα σκυλιά, και αυτό το αίσθημα μπορεί να συμβάλλει σε φοβικές ή επιθετικές συμπεριφορές προς αυτά όταν ωριμάσει.
Τα κουτάβια πίτμπουλ μπορεί να χρειαστούν μεγαλύτερη κοινωνικοποίηση από ότι οι άλλες φυλές. Άφθονες θετικές κοινωνικές εμπειρίες θα διδάξουν ένα κουτάβι πίτμπουλ να απολαμβάνει την παρέα των άλλων σκύλων. Η συχνή κοινωνική αλληλεπίδραση βοηθάει επίσης τα κουτάβια πίτμπουλ να τροποποιήσουν το φυσικό τους στυλ παιχνιδιού, το οποίο είναι συνήθως πιο άγαρμπο και ατίθασο από αυτό των άλλων φυλών. Παρόλα αυτά, εξαιτίας της φυσικής τάσης των πίτμπουλ, ένας μικρός τσακωμός ανάμεσα σε φίλους μπορεί να μετατραπεί σε σοβαρό καυγά, ακόμα και αν ένα πίτμπουλ είναι καλά κοινωνικοποιημένο. Και μετά από την εμπειρία ενός – δύο καυγάδων, ένα πίτμπουλ μπορεί να γίνει οξύθυμο με άγνωστα σκυλιά γενικότερα. Μερικά πίτμπουλ, όπως και σκυλιά άλλων φυλών, παραμένουν φιλικά μόνο με τα σκυλιά που γνωρίζουν από μικρή ηλικία – άλλος ένας λόγος για να κάνετε το κουτάβι πίτμπουλ σας να αποκτήσει πολλούς φίλους.
Είναι τα πίτμπουλ επικίνδυνα για τους ανθρώπους;
Παρά το γεγονός ότι τα πίτμπουλ είχαν εκτραφεί για να μάχονται μεταξύ τους, οι παλιοί εκτροφείς καυχιόντουσαν ότι παρήγαγαν σκύλους που ήταν αξιόπιστοι και φιλικοί προς τους ανθρώπους. Οι χειριστές έπλεναν τον σκύλο του αντιπάλων τους κατά τη διάρκεια μιας μάχης, στέκονταν στους λάκκους μαζί με τα μαχόμενα σκυλιά, και συχνά τα χώριζαν για να σταματήσουν τη μάχη. Οποιοδήποτε σκυλί συμπεριφερόταν επιθετικά προς τον άνθρωπο θανατωνόταν, για να αποφευχθεί η κληροδότηση μιας τέτοιας ανεπιθύμητης τάσης. Τα πίτμπουλ ζούσαν κανονικά μέσα στα σπίτια των ιδιοκτητών τους, όπου πήραν το παρατσούκλι «νταντάδες», επειδή ήταν πολύ αξιόπιστα με τα παιδιά. Μάλιστα, ο «Πητ το κουτάβι», ο φίλος των παιδιών από την παλιά σειρά της τηλεόρασης «Η συμμορία μας» ήταν ένα πίτμπουλ.
Γιατί έχουν κακή φήμη;
Δυστυχώς, το πίτμπουλ έχει αποκτήσει κακή φήμη, ως απρόβλεπτο και επικίνδυνα απειλητικό. Η τρομακτική του εμφάνιση προσελκύει ανθρώπους που αναζητούν ένα σύμβολο ανδρισμού, και η δημοτικότητά του έχει βοηθήσει απατεώνες εκτροφείς να παράγουν κουτάβια δίχως να διατηρούν την τυπική καλή συμπεριφορά του προς τους ανθρώπους. Κάτι που χειροτερεύει ακόμα περισσότερο τα πράγματα, είναι ότι υπάρχουν ανεύθυνοι ιδιοκτήτες, που επειδή τους ενδιαφέρει να βγάλουν προς τα έξω μια σκληρή εικόνα, συχνά παρακινούν τα πίτμπουλ τους να φέρονται επιθετικά. Αν ένα πίτμπουλ δαγκώσει, προφανώς θα προκαλέσει πολύ πιο σοβαρά τραύματα από πολλές άλλες φυλές, λόγω του μεγέθους και της δύναμής του. Επίσης ένα δάγκωμα από πίτμπουλ θα τραβήξει πολύ περισσότερο την προσοχή των ΜΜΕ. Υπάρχουν πολλοί σκύλοι από άλλες φυλές που δαγκώνουν ανθρώπους, όμως αυτά τα συμβάντα συνήθως περνούν απαρατήρητα. Δεν αποτελούν ενδιαφέρουσα τροφή για την τηλεόραση και τον Τύπο.
Παρά την κακή του φήμη, ένα πίτμπουλ καλής εκτροφής, που έχει κοινωνικοποιηθεί και εκπαιδευτεί σωστά, είναι ένα από τα πιο εξαιρετικά, έξυπνα και ευγενικά ζώα που μπορεί να φανταστεί κανείς. Είναι πραγματικά ντροπή που τα ΜΜΕ συνεχώς προβάλλουν μια τόσο διαστρεβλωμένη εικόνα αυτής της όμορφης, πιστής και αφοσιωμένης φυλής. Τα πίτμπουλ είχαν κάποτε μια καταπληκτική φήμη. Μερικά από τα πιο διάσημα σκυλιά στην ιστορία της Αμερικής ήταν πίτμπουλ. Ένα πίτμπουλ εν ονόματι Στάμπι, ήρωας κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, κέρδισε αρκετά μετάλλια και πήρε μέχρι και τιμητική διάκριση στο Λευκό Οίκο. Κατά τη διάρκεια του καθήκοντος ειδοποίησε πολλές φορές τους στρατιώτες για χημικές επιθέσεις, ανακάλυψε τραυματισμένους που χρειάζονταν βοήθεια, και άκουγε από μακριά επιθέσεις πυροβολικού. Τα πίτμπουλ έχουν πρωταγωνιστήσει σε διάσημες διαφημιστικές καμπάνιες εταιριών όπως οι Levis, BusterBrownShoes και WellsFargo. Η εικόνα ενός πίτμπουλ, που θεωρείται σύμβολο ακούραστης γενναιότητας και αξιοπιστίας εκπροσωπούσε τις Η.Π.Α. σε αφίσες με εκστρατείες στρατολόγησης κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πολλές διασημότητες της Αμερικής, όπως η Hellen Keller, ο Πρόεδρος Theodore Roosevelt, ο στρατηγός George Patton, ο Πρόεδρος Woodrow Wilson, ο Fred Astaire και ο Humphrey Bogart, μοιράστηκαν τη ζωή τους και το σπίτι τους με πίτμπουλ.
Τα σημερινά πίτμπουλ μπορούν να γίνουν υπόδειγμα για τη φυλή τους. Κάποια εργάζονται ως σκύλοι θεραπείας και περνούν το χρόνο τους σε νοσοκομεία και κλινικές. Κάποια εργάζονται ως ανιχνευτές και διασώστες. Οι Tahoe, Cheyenne και Dakota, τρία πίτμπουλ ανιχνευτές-διασώστες από το Σακραμέντο της Καλιφόρνια, δούλεψαν ασταμάτητα στο World Trade Center μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Κάποια άλλα, όπως ο Popsicle, ένας σκύλος του τελωνείου της Αμερικής, δουλεύουν στο τμήμα ναρκωτικών και βομβιστικών ανιχνεύσεων. Επίσης άλλα χρησιμοποιούνται ως σκύλοι προστασίας και φρουράς για την αστυνομία. Η πλειοψηφία τους είναι πολύτιμα μέλη οικογένειας. Τα πίτμπουλ δένονται πάρα πολύ με τους ανθρώπους τους, και τα περισσότερα αυτό που λατρεύουν πιο πολύ από όλα είναι να αράζουν στον καναπέ ή να κοιμούνται στο κρεβάτι με τους σκυλογονείς τους (κατά προτίμηση κάτω από τα σκεπάσματα)!
Μύθοι για τα πίτμπουλ
Κυκλοφορούν πολλοί μύθοι για τα πίτμπουλ, κάποιοι από τους οποίους έχουν επινοηθεί από ανθρώπους που φοβούνται τη φυλή, ενώ άλλοι διαδόθηκαν από υποστηρικτές τους με καλή πρόθεση. Μερικοί από τους πιο κοινότυπους είναι οι ακόλουθοι:
– «Τα σαγόνια των πίτμπουλ κλειδώνουν». Αυτό είναι εντελώς λανθασμένο. Δεν υπάρχει τίποτα το μοναδικό στην ανατομία των σιαγόνων του πίτμπουλ. Δεν μπορούν να «κλειδώσουν». Ο τρόπος που μάχονται τα πίτμπουλ, όπως και τα άλλα Τεριέ, περιλαμβάνει άρπαγμα και τίναγμα. Ίσως εξαιτίας του κυνηγετικού και μαχητικού τους παρελθόντος, μερικά πίτμπουλ να έχουν την τάση να μαγκώνουν και να κρατούν το δάγκωμα με πείσμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν ή δεν πρόκειται να αφήσουν τον άλλο σκύλο αν τον δαγκώσουν. Παρόλα αυτά, λόγω του ότι είναι δυνατά σκυλιά, έχουν και δυνατούς μυς στα σαγόνια. Όπως όλοι οι κηδεμόνες σκύλων, έτσι και αυτοί των πίτμπουλ θα πρέπει να γνωρίζουν πώς να σταματήσουν έναν σκυλοκαυγά.
– «Αν ένα πίτμπουλ δαγκώσει έναν άλλο σκύλο, μετά θα αρχίσει να δαγκώνει και ανθρώπους». Έρευνες επιβεβαιώνουν ότι οι σκύλοι που είναι επιθετικοί προς άλλους σκύλους έχουν τις ίδιες πιθανότητες να στρέψουν την επιθετικότητα στους ανθρώπους με τους σκύλους που δεν είναι καν επιθετικοί προς άλλους σκύλους. Μάλιστα, οι καλύτεροι σκύλοι-μαχητές είναι οι πιο αξιόπιστοι με τους ανθρώπους.
– «Όλα τα πίτμπουλ είναι ευγενικά αγγελούδια που μπορούν να μείνουν χωρίς επίβλεψη μαζί με σκύλους κάθε μεγέθους, γάτες, και οποιοδήποτε άλλο ζώο». Τα πίτμπουλ δεν είναι μοχθηρά τέρατα – όμως είναι σκύλοι που έχουν εκτραφεί για να μάχονται με άλλους σκύλους. Ενώ μερικά πίτμπουλ είναι πράγματι πολύ φιλικά, κάποια άλλα δεν θα πρέπει να μένουν μόνα τους με άλλους σκύλους, γάτες ή άλλα ζώα. Τα πίτμπουλ είναι δυνατοί και αποφασιστικοί σκύλοι. Μπορεί να μην είναι το πίτμπουλ που θα ξεκινήσει τον καυγά, όμως μάλλον θα είναι αυτό που θα τον τελειώσει.
– «Το πάρκο για σκύλους είναι το ιδανικό μέρος για να κοινωνικοποιούνται τα πίτμπουλ». Αυτό είναι πολλές φορές αλήθεια. Μερικά πίτμπουλ επισκέπτονται καθημερινά πάρκα σκύλων για να παίξουν ανέμελα με άλλους σκυλίσιους φίλους. Για άλλα όμως, το πάρκο δεν είναι κατάλληλος χώρος να παίξουν. Εδώ ανακύπτει ένα δίλλημα για τους σκυλογονείς που μένουν στην πόλη. Τα πίτμπουλ είναι σκύλοι πολύ ενεργητικοί και χρειάζονται πολλή άσκηση, όμως μερικά απλά δεν είναι καλοί υποψήφιοι για το πάρκο σκύλων. Λόγω του ότι είναι πολύ μυώδη και ενθουσιάζονται εύκολα, τα φιλικά πίτμπουλ μπορεί μερικές φορές να το παρακάνουν και ακόμα και να τραυματίσουν τους φίλους τους κατά τη διάρκεια άγαρμπων παιχνιδιών. Και τα πίτμπουλ μπορούν να γίνουν επιθετικά πιο γρήγορα όταν είναι εκτεθειμένα στο πολυτάραχο, ενεργητικό περιβάλλον ενός πάρκου σκύλων. Αν συμβεί ένας τσακωμός, ένα πίτμπουλ πιθανόν να είναι από τους πρώτους σκύλους που θα τρέξουν να μπουν σε αυτόν. Για αυτούς τους λόγους, πολλοί υπεύθυνοι κηδεμόνες προσπαθούν να βρουν άλλους τρόπους να γυμνάσουν τα σκυλιά τους. (Δείτε παρακάτω «Οι ανάγκες του πίτμπουλ» για συμβουλές εκγύμνασης του πίτμπουλ σας)
Είναι το πίτμπουλ κατάλληλο για σένα;
Παρότι τα περισσότερα είναι αφοσιωμένα σκυλιά για αγκαλιές, τα πίτμπουλ, όπως τα περισσότερα Τεριέ, μπορούν να γίνουν υπερβολικά πεισματάρικα και ενεργητικά. Ενθουσιάζονται εύκολα και όταν βρίσκονται σε κατάσταση υπερδιέγερσης, δεν μπορούν να ελέγξουν πολύ τη συμπεριφορά τους αν δεν έχουν εκπαιδευτεί να συγκρατούν τα ένστικτά τους. Αυτό το γνώρισμα τους έχει δώσει τη φήμη ότι έχουν «σκληρά στόματα» ότι δηλαδή τείνουν να δαγκώνουν δυνατότερα στο παιχνίδι από ότι οι άλλες φυλές. Είναι επίσης πολύ στωικά και μπορεί να έχουν μεγάλη αντοχή στον πόνο. Τα χαρακτηριστικά αυτά καθιστούν το πίτμπουλ έναν στιβαρό, ενθουσιώδη σκύλο εργασίας και έναν αγαπησιάρη σύντροφο, όμως μπορεί να κάνουν αυτή τη φυλή δύσκολη για πολλούς σκυλογονείς. Τα πίτμπουλ δεν είναι για όλους.
Οι ανάγκες του πίτμπουλ
Όλα τα κατοικίδια χρειάζονται κηδεμόνες που είναι αποφασισμένοι να καλύψουν τις ανάγκες τους σε θέματα συμπεριφοράς και υγείας. Όμως τα πίτμπουλ απαιτούν σε ένα βαθμό ιδιαίτερη μεταχείριση. Είναι απλά πολύ «σκύλοι». Πάντα σε ετοιμότητα, εργάζονται σκληρά και παίζουν σκληρά. Είναι δυνατά στο μάσημα, είναι αθλητικά, γεμάτα ενέργεια, και τα δραστήρια μυαλά τους χρειάζονται κι αυτά πολλή εξάσκηση. Αν θεωρείτε ότι το πίτμπουλ είναι ο κατάλληλος σκύλος για εσάς, διαβάστε παρακάτω για να μάθετε τι θα χρειάζεται κατά τη διάρκεια της ζωής του. Αναλογιστείτε προσεκτικά τις παρακάτω ανάγκες, πριν αποφασίσετε να δεσμευτείτε αποκτώντας ένα πίτμπουλ.
– Άφθονη κοινωνικοποίηση. Ένα νεαρό πίτμπουλ χρειάζεται αρκετή κοινωνικοποίηση με ανθρώπους, σκύλους, και άλλα ζώα, που θα ξεκινήσει από την ηλικία των 7 εβδομάδων και θα συνεχιστεί καθόλη τη ζωή του ως ενήλικο. Οι καθημερινές ευκαιρίες κοινωνικοποίησης με καινούριους ανθρώπους και καινούρια ζώα είναι πολύ σημαντικές κατά την ευαίσθητη περίοδο ανάπτυξης ανάμεσα στην ηλικία των 7 έως των 16 εβδομάδων.
– Ήρεμη και συνεπής εκπαίδευση. Όλα τα κουτάβια πίτμπουλ αλλά και τα ενήλικα χρειάζονται καλή εκπαίδευση. Οι κηδεμόνες τους θα πρέπει να χρησιμοποιούν μεθόδους θετικής ενίσχυσης, και συνεπείς και δίκαιους κανόνες. Παρότι τα πίτμπουλ δείχνουν σκληρά εξωτερικά, είναι συνήθως υπερβολικά ευαίσθητα σκυλιά, και οι σκληρές εκπαιδευτικές μέθοδοι δεν είναι ούτε κατάλληλες ούτε αναγκαίες. Η εκπαίδευση κουταβιών είναι ζωτικής σημασίας για τα νεαρά πίτμπουλ. Μετά την ενηλικίωση, το πίτμπουλ σας θα χρειάζεται συνεχή ήρεμη καθοδήγηση για όλη του τη ζωή. Τα ώριμα πίτμπουλ θα πρέπει να μάθουν καλά τουλάχιστον τις βασικές εντολές υπακοής. Αν είναι εφικτό, και οι πιτμπουλογονείς θα πρέπει να μάθουν επίσης τις διαδικασίες βασικής και προχωρημένης υπακοής. Η ολοκλήρωση της διαδικασίας εκπαίδευσης είναι ο καλύτερος τρόπος να εξασφαλίσετε ότι το πίτμπουλ σας θα γίνει ένα καλό υπόδειγμα της φυλής του.
– Αρκετή σωματική άσκηση. Λόγω του ότι είναι αθλητικά, ενεργητικά σκυλιά, τα πίτμπουλ χρειάζονται καθημερινή αεροβική εκγύμναση. Αν πηγαίνετε για τρέξιμο, κάνετε πεζοπορία, σας αρέσει το φρίσμπι ή το ποδήλατο, ένα πίτμπουλ μάλλον θα είναι ο ιδανικός σύντροφος για εσάς! Μερικοί πιτμπουλογονείς κανονίζουν ραντεβού για παιχνίδι με σκύλους που τα πηγαίνουν καλά με τους δικούς τους. Άλλοι τρέχουν και κάνουν ποδήλατο ή πατίνια παρέα με το σκύλο τους. Ένα έντονο παιχνίδι με επαναφορά αντικειμένου ή διελκυστίνδα μπορεί να κρατήσει αρκετά μέχρι να κουραστεί ένα πίτμπουλ.
– Άφθονη άσκηση για το μυαλό. Οι πνευματικές ασκήσεις είναι επίσης απαραίτητες. Μπορούν να είναι τόσο εξαντλητικές όσο μια σωματική άσκηση! Μπορείτε να διεγείρετε το μυαλό του πίτμπουλ σας, δίνοντάς του παιχνίδια με γρίφους για λιχουδιές, αντικείμενα που μασιούνται, και άλλους τρόπους ψυχαγωγίας. Βάζοντας το πίτμπουλ σας να κάνει διασκεδαστικές «εργασίες» θα το βοηθήσει επίσης να μην κάνει ζημιές όταν βρίσκεται μόνο στο σπίτι.
– Στείρωση. Τα πίτμπουλ θα πρέπει να στειρώνονται. Εκτός από τα οφέλη στην υγεία και στη συμπεριφορά του, η στείρωση θα βοηθήσει να μειωθεί ο αριθμός των εγκαταλελειμμένων πίτμπουλ που καταλήγουν στα καταφύγια όλης της χώρας.
Κάνοντας το πίτμπουλ σας υπόδειγμα
Βάζοντας ένα πίτμπουλ στη ζωή σας, αναλαμβάνετε μια μεγάλη ευθύνη. Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν συναντήσει ποτέ τους πίτμπουλ. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, ιδιαίτερα όσοι έχουν ακούσει αναφορές των ΜΜΕ όπου το πίτμπουλ παρουσιάζεται ως επικίνδυνο ζώο, μπορεί να φοβούνται το σκύλο σας. Ο σκύλος σας είτε θα τροφοδοτήσει τους μύθους που υπάρχουν για τα πίτμπουλ, είτε θα γίνει υπόδειγμα της φυλής του. Εξαρτάται από εσάς και από τον τρόπο που τον διαχειρίζεστε.
Ως υπεύθυνος πιτμπουλογονέας, έχετε τη δύναμη να επιμορφώσετε τον κόσμο και να αλλάξετε τα μυαλά των ανθρώπων για αυτή την τόσο παρεξηγημένη φυλή. Ο καλύτερος τρόπος για να το επιτύχετε αυτό είναι να έχετε δίπλα σας έναν σκύλο καλά ελεγχόμενο, καλά κοινωνικοποιημένο και καλής διαγωγής. Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν το επιχείρημα ότι ο σκύλος σας είναι κακός, όταν αντικρύζουν ένα ειρηνικό, ευγενικό ζώο σε στάση υπακοής ή καθισμένο στα πόδια σας. Και αν διδάξετε στο πίτμπουλ σας μερικά διασκεδαστικά κόλπα, όπως να δίνει χέρι ή να κάνει βαρελάκια, θα τον κάνετε να δείχνει πολύ λιγότερο τρομακτικός. Θα ήταν επίσης καλό να επιμορφωθείτε εις βάθος για την ιστορία των πίτμπουλ και τα κοινά χαρακτηριστικά της φυλής. Αν είστε γνώστης της φυλής, θα μπορέσετε να βοηθήσετε τον κόσμο να καταλάβει πόσο υπέροχα σκυλιά μπορούν να γίνουν τα πίτμπουλ. Παρακαλούμε ανατρέξτε σε πηγές όπου θα βρείτε έγκυρες πληροφορίες.
BSL: Αναχρονιστικό όμως ακόμα ισχύει
Τα πίτμπουλ και τα ημίαιμα πίτμπουλ είναι απαγορευμένα σε κάποιες πόλεις τόσο της Αμερικής όσο και άλλων χωρών. Το ASPCA μαζί με άλλους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και υποστηρικτές των πίτμπουλ, δουλεύουν σκληρά για να επιμορφώσουν τους νομοθέτες για τη ματαιότητα της νομοθεσίας περί συγκεκριμένων φυλών. Μολονότι η αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας νομοθεσίας εξακολουθεί να συζητιέται, πρόσφατες επιστημονικές μελέτες που έχουν συγκρίνει περιστατικά επιθέσεων σε ανθρώπους πριν και μετά το BSL, δείχνουν ότι τα ποσοστά παρέμειναν τα ίδια και μετά την εφαρμογή της νομοθεσίας.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους η απαγόρευση συγκεκριμένων φυλών πιθανότατα δεν είναι αποτελεσματική. Πρώτον, οι φυλές υπεύθυνες για δαγκώματα και θανάσιμα τραύματα διαφέρουν από χρόνο σε χρόνο και από περιοχή σε περιοχή, ανάλογα με την δημοτικότητα των διαφόρων φυλών. Αν και η γενετική παίζει κάποιο ρόλο στον καθορισμό του αν κάποιος σκύλος θα δαγκώνει, άλλοι παράγοντες – όπως αν το ζώο είναι καλά κοινωνικοποιημένο, αν επιβλέπεται, αν είναι εκπαιδευμένο, αν είναι περιορισμένο με ασφάλεια – παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο. Δεύτερον, η σωστήαναγνώριση φυλής από τους παριστάμενους, τους ιδιοκτήτες, την αστυνομία, το ιατρικό προσωπικό και το προσωπικό των κυνοκομείων είναι τρομερά αναξιόπιστη. Καθίσταται ουσιαστικά αδύνατη όταν πρόκειται για διασταυρώσεις φυλών. Τρίτον, σύμφωνα με το Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Ασθενειών, που διεξήγαγε μια 20ετή μελέτη όπου κατέγραψε τις φυλές που ευθύνονται για θανάσιμες επιθέσεις, δεν υπάρχει προς το παρόν κανένας ακριβής τρόπος για την αναγνώριση όλων των σκύλων μια συγκεκριμένης φυλής, και συνεπώς, δεν υπάρχει τρόπος να αποφανθούμε ποιες φυλές έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα να δαγκώσουν ή να σκοτώσουν. Μάλιστα, το Κέντρο λέει ότι ακόμα και η δική του 20ετής μελέτη δεν είναι κατάλληλο εργαλείο για να παρθούν πολιτικές με βάση τη φυλή ή νομικές αποφάσεις. Αντίθετα, η οργάνωση υποστηρίζει νόμους περί «επικίνδυνων σκύλων» που αφορούν σε μεμονωμένα σκυλιά οποιασδήποτε φυλής που εμφανίζουν επιθετική συμπεριφορά.
Αν σκέφτεστε να υιοθετήσετε ένα πίτμπουλ, αναλογιστείτε τις αρνητικές πλευρές του BSL πριν να πάρετε την απόφαση. Τι θα γίνει αν θελήσετε να μετακομίσετε σε κάποια χώρα όπου δεν επιτρέπεται η φυλή; (Αν είστε ήδη πιτμπουλογονέας και θέλετε να μετακομίσετε σε μια άλλη χώρα, θα ήταν σοφό να σιγουρευτείτε ότι θα μπορείτε να κρατήσετε το σκύλο σας. Επικοινωνήστε με τις τοπικές αρχές από πολύ νωρίς, ώστε να πάρετε ενημερωμένες αποφάσεις και να κάνετε τους αναγκαίους διακανονισμούς.)
Άλλες προκλήσεις που θα πρέπει να αναλογιστείτε
Άλλα μειονεκτήματα της κηδεμονίας πίτμπουλ είναι η διατήρηση στο σπίτι και οι ασφαλιστικοί περιορισμοί. Ορισμένοι σπιτονοικοκύρηδες δεν θα τα επιτρέψουν, και κάποιες (αμερικανικές) ασφαλιστικές αρνούνται να παρέχουν κάλυψη σε ιδιοκτήτες πίτμπουλ. Αν έχετε ένα πίτμπουλ και ψάχνετε να βρείτε κάπου να μείνετε, θα βοηθήσει να φτιάξετε για τον σκύλο σας ένα «βιογραφικό». Προσθέστε μια χαριτωμένη φωτογραφία, και μια λίστα των μαθημάτων υπακοής που έχει κάνει. Πολλοί σπιτονοικοκύρηδες εντυπωσιάζονται από αυτά. Αν μπορείτε να δείξετε σε έναν προβληματισμένο σπιτονοικοκύρη ότι είστε υπεύθυνοι σκυλογονείς και ότι το πίτμπουλ σας είναι ένας φιλικός σκύλος με καλή συμπεριφορά, μπορεί να αλλάξει τους κανόνες του.
Συνοψίζοντας
Δεν είναι όλα τα πίτμπουλ κακά. Δεν είναι μοχθηρά κτήνη που θα πρέπει να φοβόμαστε και να διασύρουμε. Επίσης δεν είναι και όλα τα πίτμπουλ καλά. Έχουν δόντια και την ικανότητα να τα χρησιμοποιήσουν, όπως και κάθε άλλος σκύλος. Τα δυνατά τους σώματα και η επίμονη φύση τους τα καθιστούν εκπληκτικά ζώα. Ως τέτοια, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με φροντίδα και σεβασμό. Απαιτούν άφθονη εκγύμναση, κατάλληλη εκπαίδευση και υπεύθυνη διαχείριση. Όμως αν είστε διατεθειμένοι να αφιερώσετε τον χρόνο και την προσπάθεια που είναι απαραίτητα, το να κάνετε φίλο ένα πίτμπουλ θα είναι κάτι πραγματικά αξιόλογο. Τη δύναμη και το πνεύμα τους συνοδεύει ένα έντονο κέφι για ζωή και μια φλογερή συμπάθεια προς τους ανθρώπους. Όπως θα σας έλεγε ο οποιοσδήποτε αφοσιωμένος πιτμπουλογονέας, κάτω από τους μυς, τα περισσότερα είναι πιστοί, στοργικοί σύντροφοι που λατρεύουν τη διασκέδαση. Για αυτό πριν σχηματίσετε κάποια εντύπωση για αυτά, γνωρίστε πρώτα μερικά. Μπορεί να εκπλαγείτε.
Πηγή: The Bully Breeds
Σύνδεσμος άρθρου: http://thebullybreeds.com/2013/10/11/things-know-pit-bulls/
μετάφραση από Pitbull-Rescue.gr
Ημ/νία δημοσίευσης άρθρου: 11/10/2013
